Tijdens een driedaagse training voor leidinggevenden kregen de deelnemers inzichten op het gebied van leiderschap, het sturen van gedrag, teamontwikkeling en communicatietechnieken. Het was een diverse groep van deelnemers uit verschillende bedrijven. Een groep met veel interactie waarbij praktijkvoorbeelden met elkaar werden gedeeld en besproken. De laatste dag oefende we gesprekken aan de hand van een aantal praktijkcasussen zoals o.a. het je houden aan regels, bespreekbaar maken van verzuim, dragen van persoonlijke beschermingsmiddelen, etc. Doel was om met de verkregen inzichten, in groepjes van drie te oefenen. Een deelnemer in de rol van leidinggevende, een deelnemer in de rol van medewerker en een in de rol van observator. Tijdens het oefenen luisterde en observeerde ik de verschillende groepjes en gaf tips en tricks.
Op het eind van de training kwam een van de deelneemsters naar mij toe. Ze vertelde dat het oefenen van een van de gesprekken haar in onbalans had gebracht. In dit gesprek had ze de rol van medewerkster. De persoon in de rol van leidinggevende was een grote stevige kerel met een wat botte communicatiestijl. Hij domineerde, overheerste haar in het gesprek volledig. Ze vertelde dat ze tijdens het gesprek dichtklapte en niets meer durfde te zeggen. Ze begreep het niet goed van zichzelf. Ze had de deelnemer in de rol van leidinggevende zeker niet als vervelend ervaren tijdens de trainingsdagen. Maar toch voelde ze nu boosheid en verdriet.
Ik stelde haar de vraag; is er in jouw leven ergens iemand geweest die je klein maakte en je leven domineerde? Iemand die niet geïnteresseerd was in jouw behoeftes, in jouw verhaal? Ze dacht na en nadat het even stil was zei ze zachtjes, ja mijn vader.
Tijdens het oefengesprek zag ze onbewust niet een leidinggevende maar haar vader. Op dat moment werd bij haar een oude onverwerkte emotie vanuit het verleden aangeprikt. Soms wordt je in een gesprek getriggerd en als met een elastiekje teruggetrokken naar het verleden, naar een eerdere pijnlijke ervaring. Het is dan geen emotie van dat moment maar een emotie die hoort bij een eerdere ervaring. Zelf ben je jezelf hier meestal niet van bewust. In de Transactionele Analyse wordt hiervoor het woord ‘rubber band’ gebruikt. Het gaat om oude (lichamelijke) gevoelens en herinneringen die vaak in de vorm van beelden omhoogkomen. Toen ze zich realiseerde wat de echte oorzaak was van haar boosheid en verdriet kwam er innerlijke rust.
Veel van ons gedrag wat we vandaag de dag laten zien, bevat nog veel sporen vanuit het verleden. Gedrag gevormd door eerdere ervaringen en boodschappen die we van onze ouders/opvoeders hebben meegekregen. Een personal coachtraject biedt je de mogelijkheid om bepaald gedrag waar je vanaf wilt verder te onderzoeken, zie voor meer informatie de website.
